پس کرستها را بسوزانید! … نه، نه نهنگها را نجات نمیدهید، دیگر هرگز به استخوان نهنگ نیاز نخواهید داشت.
[۱۳۰] دختری که در حال رشد سینه هاست نیازی به حمایت فیزیکی ندارد، بنابراین سوتینهای تمرینی فقط اهداف اجتماعی و روانی را دنبال میکنند. انواع سوتینها اغلب برای اهداف مد روز طراحی و به بازار عرضه میشوند تا کاربردی.[۱۳۱] سوتین آموزشی برای کمک به عادت کردن دختران جوان به پوشیدن لباس زیر زنانه به بازار عرضه شده است.[۱۲۸]
[۴۷][۴۸] در نتیجه این عوامل، ۸۰ تا ۸۵ درصد زنانی که سوتین میپوشند، سایز اشتباهی میپوشند. در یک مطالعه، نتیجهگیری شد ۷۰ درصد زنان از سوتینهای خیلی کوچک و ۱۰ درصد از سوتینهای خیلی بزرگ استفاده میکنند.[۲۸][۴۹][۵۰]
فمینیسم و «سوتین سوزی» در فرهنگ عامه پیوند خورد.[۷۸][۷۶] در حالی که زنان فمینیست ممکن است به معنای واقعی کلمه، سوتینهای خود را در آن روز سوزانده باشند یا نه، برخی به نشانه اعتراض از پوشیدن آن خودداری کردند.[۷۹] نویسنده فمینیست بانی جی داو پیشنهاد کرد که ارتباط بین فمینیسم و سوتین سوزی توسط افرادی که مخالف جنبش فمینیستی بودند تشویق میشد.[۷۳] «سوتین سوزی» این تصور را ایجاد کرد که زنان واقعاً به دنبال رهایی از تبعیض جنسی نیستند، بلکه تلاش میکنند خود را به عنوان موجودات جنسی مطرح کنند.
فرادرس با پایبندی به شعار «دانش در دسترس همه، همیشه و همه جا» با همکاری بیش از ۱۸۰۰ مدرس برجسته در زمینههای علمی گوناگون از جمله آمار و دادهکاوی، هوش مصنوعی، برنامهنویسی، طراحی و گرافیک کامپیوتری، آموزشهای دانشگاهی و تخصصی، آموزش نرمافزارهای گوناگون، دروس رسمی دبیرستان و پیش دانشگاهی، آموزشهای دانشآموزی و نوجوانان، آموزش زبانهای خارجی، مهندسی برق، الکترونیک و رباتیک، مهندسی کنترل، مهندسی مکانیک، مهندسی شیمی، مهندسی صنایع، مهندسی معماری و مهندسی عمران توانسته بستری را فراهم کند تا افراد با شرایط مختلف زمانی، مکانی و جسمانی بتوانند با بهرهگیری از آموزشهای با کیفیت، به روز و مهارتمحور همواره به یادگیری بپردازند.
شما هم با پیوستن به جمع بزرگ و بالغ بر ۶۰۰ هزار نفری دانشجویان و دانشآموزان فرادرس و با بهرهگیری از آموزشهای آن، میتوانید تجربهای متفاوت از علم و مهارتآموزی داشته باشید.
[۴۳][۴۴] در برخی از زنان، یک سینه کمی more info بزرگتر از دیگری است. عدم تقارن آشکار در اندازه سینه در ۲۵ درصد از زنان رخ میدهد.[۴۵]
نویسنده ژرمن گریر، ۱۹۷۲، فمینیست و مخالف صریح سوتین. در طول دهه ۱۹۶۰، تعداد کمی از فمینیستها بدون سینه بند بودن را پذیرفتند.
زنان به دلیل نگرانی از احتمال ایجاد مشکلات سلامتی، هزینه خرید سینه بند و به دلایل اجتماعی که اغلب به روند انتخابات سیاسی مربوط میشود، انتخابشان این است که سینه بند نپوشند. زنان به محدودیتهای فیزیکی و فرهنگی استفاده از سوتین در بارها در سالیان متمادی اعتراض کردهاند.
زنان از این فرصت برای اجتناب از ناراحتی معمولی که اغلب همراه با پوشیدن سوتین است، استقبال کردند.[۴۰] یک تولیدکننده لباس از ۱۰۰۰ زن نظرسنجی کرد و دریافت که ۳۵ درصد از زنان هنگام کار از خانه بدون سوتین بودند.
یکی از مجراهای دسترسی به تولیدات علمی، مجلات دسترسی آزاد است که به دنبال گسترش اینترنت و اختراع وب به وجود آمده و روزبه روز بر شمار آنها افزوده میشود. با توجه به اینکه هزینه اشتراک مجلات علمی هر سال در حال افزایش است و یکی از موانع اصلی دسترسی به نتایج یافتههای علمی محسوب میشود، الگوی دسترسی آزاد به اطلاعات و نشر مجلات دسترسی آزاد، برای مقابله با افزایش دائمی هزینه اشتراک، مورد توجه جامعه دانشگاهی و پژوهشی سراسر جهان قرار گرفتهاست.
نویسنده فمینیست آیریس ماریون یانگ در سال ۲۰۰۵ نوشت که سوتین "به عنوان مانعی برای لمس کردن عمل میکند" و یک زن بدون سینه بند " شخصیت زدایی " میشود و "نگاه سخت و نوک تیزی را که فرهنگ فالیک به عنوان یک هنجار مطرح میکند، از بین میبرد." از نظر او، نپوشیدن سوتین و سینههای زنان اشیایی با شکل ثابت نیستند، بلکه با حرکت زن تغییر میکنند و بدن طبیعی را منعکس میکنند. یانگ همچنین استدلال کرد که سوتینهای تمرینی برای تلقین به دختران به این منظور استفاده میشود که سینههای خود را به عنوان ابزار جنسی در نظر بگیرند و تمایلات جنسی خود را برجسته کنند.
اعتراض فمینیستی در مسابقه دوشیزه آمریکا در سال ۱۹۶۸ اغلب به عنوان آغاز جنبش ضد سوتین تلقی میشود و تولیدکنندگان را وادار نموده تا طرحهای جدیدی را به بازار عرضهکنند که ظاهری نرمتر و طبیعیتر داشتهباشند.[۲]
اگر از آن لذت نمیبرید و فشارهای شغلی یا اجتماعی شما را مجبور به انجام آن نمیکند، خود را اذیت نکنید.»[۵۳]